သရဲေျခာက္ခံရျခင္း(၂)

“ဟယ္ ....... မမသီရယ္ သနပ္ခါးပန္းေလးေတြကေမႊးလိုက္တာ”.... ပန္းဆိုရင္အကုန္လံုးကိုႀကိဳက္တတ္တဲ့ ေမႊးၾကဴအတြက္ မမသီက သူတို႔အိမ္မွာပြင့္တဲ့ သနပ္ခါးပန္းေတြယူလာေပးတာပါ..... သနပ္ခါးပန္းဆိုတာကလဲ ခပ္ေ၀းေ၀းေလးမွာထားမွ ေမႊးတာမို႔လို႔ မီးဖိုခန္းထဲက လက္သုပ္ပ၀ါအသစ္တစ္ထည္ယူၿပီး ေမႊးၾကဴရဲ့စားပြဲမွာခင္း အေပၚမွာ သနပ္ခါးပန္းေလးေတြကိုတင္ထားလိုက္ပါတယ္.....အဲယားကြန္းခန္းေလးထဲမွာသနပ္ခါးပန္းနံ႔ေလး တသင္းသင္းနဲ႔ အဲဒီတစ္မနက္အလုပ္လုပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္..... ဒီလိုနဲ႔ေန႔လည္စာစားျပီးတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ပန္းကေလးေတြကညိႈးစျပဳလာပါတယ္... အဲဒါနဲ႔ မမသီက “ေမႊးေရ.... ပန္းေတြညိႈးကုန္ၿပီ...... သြားပစ္လိုက္အုန္းေနာ္... သူေဌးကေတာ္ၾကာစားပြဲရႈပ္တယ္ဆိုၿပီးေျပာေနအုန္းမယ္ ... မမေနာက္ေန႔ထပ္ခူးခဲ့ေပးပါမယ္ညီမရယ္....” ဆိုတာနဲ႔ ေမႊးၾကဴလဲ ႏွေျမာေပမဲ့ပစ္လိုက္ၿပီး ထမင္းစားခန္းထဲကို လက္သုပ္ပ၀ါေလးထားဖို႔ လာခဲ့ပါတယ္.... အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ... ထမင္းစားခန္းကေနအျပင္ကိုလွမ္းျမင္ရတဲ့ ျပတင္းေပါက္မွာ အျပင္ကိုေငးၾကည့္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ့ေနာက္ေၾကာကိုေတြ႔လိုက္ရပါတယ္... သူ႔ကိုေတြ႔လုိက္တာနဲ႔ ရင္ထဲမွာဒိန္းကနဲျဖစ္သြားၿပီး ၾကက္သီးေတြထသြားပါတယ္.... ရွပ္အက်ၤ ီအကြက္ အနီေရာင္နဲ႔ ပုဆိုး၀တ္ထားတဲ့ အသားခပ္ျဖဴျဖဴ အဲဒီလူကို အလင္းေရာင္အလႊာတစ္ခုကျခံဳထားသလိုလိုထင္ရပါတယ္.... အဲဒါနဲ႔ ေမႊးၾကဴလဲ အသံမေပးပဲ စားပြဲေပၚကိုလက္သုပ္ပု၀ါေလးအသာခ်ၿပီး တံခါးကိုအသံမျမည္ေအာင္ပိတ္ၿပီး အခန္းဆီကိုျပန္လာရင္း.. “ဘယ္သူပါလိမ့္..... ဟုိဘက္ဌာနက ကိုေဇာ္ႀကီးမ်ားလား.... မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး... ကိုေဇာ္ႀကီးကအသားမဲတာပဲ... ဘယ္သူပါလိမ့္ .... အင္း... ေသခ်ာေအာင္ ဟိုဘက္ခန္းကိုေခ်ာင္းၾကည့္အုန္းမွ” ...ဆိုျပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ... အျပင္သြားဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ကိုေဇာ္ႀကီးကိုေတြ႔ရပါတယ္.... “ဟင္ ကိုေဇာ္....မီးဖိုထဲမွာအျပင္ကိုၾကည့္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား..... ” . “အမေလး ေမႊးၾကဴရယ္ .... ငါ့မွာအလုပ္ေတြမ်ားလို႔ ....ထမင္းေတာင္မစားႏိုင္ဘူးအခုလဲအျပင္သြားမလို႔.... နင္ျမင္တဲ့အတိုင္းငါတို႔အခန္းထဲမွာလဲငါတစ္ေယာက္ထဲ.... မားကက္တင္းသြားတဲ့လူကသြား ... ခြင့္ယူတဲ့သူကယူနဲ႔.... ကဲကဲ ငါသြားလိုက္အုန္းမယ္..... ” ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ထြက္သြားတဲ့ကိုေဇာ့္ကိုၾကည့္ရင္း... ေမႊးၾကဴစိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာျပန္ပါတယ္.... အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ ...အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ပဲ ...ငိုင္ေနေတာ့မမသီက “ေမႊး...ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ...ညီမရဲ့ ငိုင္တိုင္တိုင္နဲ႔” လို႔ေမးမွ ..... “မမသီ..... ေမႊးသရဲေျခာက္ခံရလားမသိဘူး...”လို႔ေျပာေနတုန္းမွာပဲ..... ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာမွာထိုင္တဲ့ညီမေလး၀င္လာၿပီး...... “မမေရကိုေဇာ္လဲအျပင္သြားၿပီ.... ေမေလးတစ္ေယာက္ထဲအျပင္မွာမေနရဲလို႔ အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီးပဲလွမ္းၾကည့္ေနမယ္ေနာ္..... ေမေလးဒီမွာခဏလာေနမယ္....” “ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲေမေလးရယ္.... ခါတိုင္းလဲဒီလိုပဲေနေနၾကကို....” “မတူဘူး ...မမသီရဲ့... ဒီေန႔မနက္ေမေလးရံုးေရာက္တာနဲ႔ ဘုရားပန္းလဲေနတုန္း... လူတစ္ေယာက္၀င္တိုက္လို႔ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ဘယ္သူမွမရိွဘူး.... ေမေလးလဲကားေမာင္းတဲ့ ဖိုးေထြးေနာက္တယ္မွတ္လို႔လိုက္ရွာတာ.... မေတြ႔ဘူး နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာမွဖိုးေထြးက ရံုးကိုေရာက္လာတာ မမသီရဲ့... ေနာက္ၿပီးေမေလး ခြင့္ယူတဲ့လူစာရင္းၾကည့္ေနတုန္း ဖိုင္အ၀ါေရာင္ေလးကိုင္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္... ၀င္လာၿပီး ဆက္တီမွာထိုင္လုိက္တာ ေမေလးမ်က္စိေထာင့္မွာေပၚလာလို႔ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ဘယ္သူမွမရိွျပန္ဘူး.... ေမေလးေၾကာက္တယ္မမသီ....” လို႔ေျပာပါေရာ.... အဲဒါနဲ႔ေမႊးၾကဴလဲခုနကမီးဖိုခန္းထဲမွာၾကံဳရတာကိုေျပာျပၿပီး သံုးေယာက္သားခပ္လန္႔လန္႔နဲ႔အခန္းထဲမွာထိုင္ေနၾကပါတယ္..... ခဏၾကာေတာ့ ေမႊးၾကဴတို႔ရံုးမွာအလုပ္လုပ္သြားဖူးတဲ့အစ္မတစ္ေယာက္လာလည္ပါတယ္.... “အမယ္အမယ္... မမသီတို႔...ေမႊးၾကဴတို႔ ရံုးကအရမ္းကိုအဆင္ေျပေနတယ္ေပါ့ေလ..... လူေတြကလဲအမ်ားႀကီး အလုပ္ေတြကလဲအရမ္းကိုရႈပ္ေနတယ္ေပါ့ေလ....” တစ္ကယ္ေတာ့ ေမႊးတို႔ရံုးမွာ သံုးခန္းပဲရိွတာပါ... သူေဌးကတစ္ခန္း.... ေမႊးတို႔ဌာနကတစ္ခန္း.... ကိုေဇာ္တို႔ဌာနကတစ္ခန္း....ဒါပဲရိွတာ... ဒီေန႔လဲအျပင္သြားတဲ့သူနဲ႔... ခြင့္ယူတဲ့သူနဲ႔ ...သူေဌးလဲအျပင္သြားတာနဲ႔ ရံုးမွာဘယ္သူမွမရိွပါဘူး.....ဒါေၾကာင့္မမသီက.... “လာေနာက္ေနျပန္ပါၿပီဟယ္.... ဒီေန႔ဘယ္သူမွမရိွဘူးညီမရဲ့” ..... လုိ႔ေျပာေတာ့အဲဒီအစ္မက အံၾသတစ္ႀကီးနဲ႔... “ကၽြန္မမေနာက္ပါဘူး... ဟိုဘက္ခန္းမွာေလ...လူေတြမွအမ်ားႀကီးပါေရာ.... အလုပ္ေတြရႈပ္ေနလုိက္ၾကတာ... ရံုးအျပင္ကဖိနပ္စင္မွာလဲဖိနပ္ေတြအျပည့္ပါေရာ...” ေမႊးၾကဴတို႔သံုးေယာက္လဲ... ၾကက္သီးေတြထၿပီး ... ေခါင္းေတြေတာင္ကိုက္လာၾကပါတယ္.... အဲဒီေနာက္ပိုင္း ....ေမႊးၾကဴတို႔ရံုးတက္ရတာမေပ်ာ္ေတာ့ပဲ...ေၾကာက္ေနၾကပါေတာ့တယ္.... အဲဒါနဲ႔သူေဌးလဲသိသြားၿပီး ...ဆရာေတာ္ေတြကိုသြားၿပီးေလွ်ာက္ထားပါတယ္.... ေနာက္ေန႔မွာေတာ့ ဆရာေတာ္ေတြပင့္ၿပီး အာရံုဆြမ္းကပ္ပါတယ္.... ဆရာေတာ္ေတြကလဲ... ပရိတ္တရားေတာ္ေတြခ်ီးျမွင့္ပါတယ္.... ကမၼ၀ါစာေတြလဲဖတ္ၾကားေပးပါတယ္.... အဲဒီေန႔ကစၿပီး .... ရံုးမွာေတာ့ဘာမွထူးျခားတာမေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး.... ေနာက္ဘယ္မွာထပ္ေတြ႔ရလဲဆိုတာ ......ေျပာျပပါအုန္းမယ္....

  • အမွန္တစ္ကယ္ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ပါတယ္...ေမႊးတို႔ရံုးကဗံုးေပါက္ဖူးတဲ့စင္တာတစ္ခုရဲ့အေပၚထပ္ပါ....
  • လူအမည္မ်ားလႊဲၿပီးေဖာ္ျပထားပါတယ္.....

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

3 comments:

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ၾကက္သီးထတယ္ ညီမေလးရယ္
ညၾကီး လာဖတ္မိတာ မွားပါတယ္.. း)
အင္းေလ သရဲေျခာက္ခံရပါတယ္ေရးထားရက္နဲ႔ လာဖတ္တာကိုး
တကယ္ေတာ႔စိတ္၀င္စားလို႔ လာဖတ္တာပါ
ေနာက္လဲအေတြ႔အၾကံဳေလး ေရးပါဦးေနာ္

Anonymous said...

ေမွြးတုိ ့သူေဌးေတာ့ပြ တာဘဲ လူအျပင္မျမင္ရတဲ့ အလုပ္သမား ေတြပါ အလုပ္လုပ္ေပးေနျကတယ္

စတာပါ တကယ္တမ္းျက ေျကာက္ခ်ာဂီ်း

Anonymous said...

အမဆက္ေရးဦးေလ တန္းလန္းၾကီးမလုပ္ပါနဲ့..စိတ္၀င္စားတယ္သရဲ
ေၾကာင္းဆို